Μπούρα, Πεζοπορική διαδρομή – Ένας μικρός παράδεισος στα Μεσόγεια

Αν μένεις ή κινείσαι συχνά στα Ανατολικά προάστια της Αττικής – Παιανία, Κάντζα, Γλυκά Νερά, Σπάτα και τα πέριξ – σίγουρα θα έχεις παρατηρήσει έναν λόφο να ξεπροβάλλει κάπως περήφανα στο κέντρο της περιοχής. Ναι, μιλάμε για τον λόφο Μπούρα, έναν από τους λίγους εναπομείναντες πευκόφυτους λόφους της περιοχής, με υψόμετρο περίπου 300 μέτρα. Αν και μικρός, έχει ψυχή – και μονοπάτια!

Η περιοχή λοιπόν, προσφέρει μια κυκλική διαδρομή με θέα το όρος Υμηττός στο φόντο, ελαιώνες και αμπελώνες των Μεσογείων στα πόδια σου και ένα μονοπάτι που σε βάζει μέσα σε ένα όμορφο, δάσος από πεύκα.

Ρωτώντας τους ντόπιους... 

Μετά από μια ενδιαφέρουσα κουβέντα με έναν κάτοικο της περιοχής (όχι, δεν μένει μέσα στο δάσος), έμαθα πως η διαδρομή αυτή είναι μάλλον άγνωστη στο ευρύ κοινό. Εκτός από κάτι τεχνικούς της κινητής τηλεφωνίας, ελάχιστοι φαίνεται να την περπατούν. Ίσως επειδή δεν έχει πολλές αναρτήσεις στο Instagram; 

Το δάσος φιλοξενεί αλεπούδες (ναι, αυτές που κατεβαίνουν στα αμπέλια σαν να ’ναι οινογνώστριες), χελώνες, σκαντζόχοιρους, πουλιά  και άφθονη χαμηλή βλάστηση. Όχι και λίγα για μια τόσο κοντινή και εύκολη απόδραση!

Αρχή διαδρομής

-

Η Διαδρομή

Η πεζοπορία ξεκινά από τα Σπάτα (αν και το μεγαλύτερο μέρος ανήκει στην Παιανία). Ένας χωματόδρομος κινείται παράλληλα στον λόφο με θέα προς τον κάμπο και τον Υμηττό – ό,τι πρέπει για ένα καλό ξεκίνημα. Καθώς πλησιάζεις στο σημείο που ο δρόμος γίνεται μονοπάτι, η βλάστηση πυκνώνει. Εκεί, τα πρώτα πεύκα σε προϊδεάζουν πως ετοιμάζεσαι να μπεις στο “καλό κομμάτι”.

Μπαίνοντας στο δάσος, το μονοπάτι χωρίζεται σε διακλαδώσεις . Η λογική πάντως λέει πως δημιουργήθηκαν για να συνεχίσεις τη βόλτα σου χωρίς να καταλήξεις νωρίς σε κατοικημένη περιοχή.

Ακολούθησα λοιπόν την παράλληλη διαδρομή με τον λόφο, και μπορώ να πω πως το μονοπάτι σε βάζει σε μια ροή πραγματικής επαφής με το δάσος – μέχρι που, μερικά λεπτά αργότερα, η χαρά τελειώνει (είπαμε, είναι μικρή διαδρομή!) και το μονοπάτι κατηφορίζει πίσω προς τα σπίτια, πολύ κοντά στο σημείο που ξεκινήσαμε.

Μεσόγεια 

-

Αρχή μονοπατιού με πυκνή και πλούσια χαμηλή βλάστηση

-

Μονοπάτι μέσα στο πευκοδάσος

-

Μονοπάτι μέσα στο πευκοδάσος

-

Η Εντύπωση

Ομολογώ πως, αν και σύντομη, η διαδρομή - μονοπάτι αφήνει εξαιρετική εντύπωση: το πυκνό πευκοδάσος, η ησυχία, η ήπια κλίση – όλα φτιάχνουν μια ήρεμη και όμορφη εμπειρία. Και κάτι σημαντικό: δεν θα συναντήσεις σχεδόν καθόλου ανηφόρες. Μια χαρά για ήπια βόλτα, φωτογραφίες, ή χαλάρωση με παρέα, φίλες, φίλους, σκύλους κτλ (ή και χωρίς).

Το μόνο αρνητικό; Ο θόρυβος από την Αττική Οδό που, ευτυχώς, μέσα στο δάσος ακούγεται λιγότερο ή και καθόλου σε μερικά σημεία.
Μικρή παραφωνία, αλλά όχι απαγορευτική.

Αντί Επιλόγου

Αν μένεις κοντά, πραγματικά αξίζει να ανακαλύψεις αυτό το μικρό διαμαντάκι της περιοχής. Είναι μια δασική ανάσα, εύκολη και απλή, για τις μέρες που θέλεις κάτι γρήγορο και φυσικό – χωρίς να πας μακριά. (εκτός αν μένεις Πειραιά).....